مقایسه توانایی بازشناسی حالت های هیجانی چهره در ابعاد شخصیتی برونگرایی/ روان رنجورخویی با توجه به نقش تعدیل کننده حافظه کاری

مقدمه: درک و بازشناسی هیجان های دیگران یک عامل مهم در ارتباطات اجتماعی تلقی می شود. هدف پژوهش حاضر مقایسه توانایی بازشناسی حالت های هیجانی چهره در ابعاد شخصیتی برونگردی/ روان-رنجورخویی با توجه به نقش تعدیل¬کننده حافظه کاری بود. روش: ابتدا 728 نفر از دانشجویان پسر و دختر دانشگاه زنجان، نسخه تجدید نظر شده پرسشنامه شخصیت آیزنک ( epq-r ) را تکمیل نموده و سپس براساس نمره های انتهایی توزیع در دو بعد شخصیتی برونگرایی و روان¬رنجورخویی، 4 گروه برونگرای باثبات، درونگرای باثبات، درونگرای روان¬رنجورخو و برونگرای روان-رنجورخو (هرگروه 30 نفر)، انتخاب شدند.آزمودنی¬های چهار گروه، پس از همتا سازی براساس متغیرهای سن، جنس و سطح تحصیلات، توسط آزمون حافظه کاری n_back و تصاویر هیجانی چهره مورد ارزیابی قرار گرفتند. تحلیل نتایج با استفاده از تحلیل واریانس مختلط، رگرسیون چند¬گانه و تحلیل کواریانس انجام گرفت. یافته ها: نتایج نشان داد که افراد برونگرای باثبات عملکرد بهتر و افراد درونگرای نوروزگرا عملکرد ضعیف تری داشتند. تحلیل رگرسیون نشان داد که ظرفیت حافظه کاری پیش بینی کننده معنادار توانایی بازشناسی هیجان های چهره ای است. علاوه براین نتایج تحلیل کواریانس بین گروهی یک طرفه نشان داد که پس از کنترل ظرفیت حافظه¬کاری، هیچ تفاوت معناداری بین چهار گروه شخصیتی از لحاظ توانایی بازشناسی چهره ای هیجان وجود ندارد. نتیجه گیری: توانایی بازشناسی هیجانی جزء مهمی از نظام ارتباطی غیرکلامی ما و یک مهارت ضروری برای سازش موفق و دستکاری محیط است که این خود یک مهارت مهم و بنیادی در برقراری روابط بین شخصی موفق و سازگار، محسوب می¬شود. با توجه به یافته های بالا افراد برون¬گرای باثبات عملکرد بهتری در بازشناسی حالت¬های هیجانی چهره دارند و از یک سو نتایج نشان داد که عامل مهم و تاثیرگذارتر از ابعاد شخصیتی در توانایی بازشناسی حالت¬های هیجانی چهره در افراد، ظرفیت حافظه کاری آنهاست؛ نتیجه¬ای که برای اولین بار در ایران مشخص شد.